| ||
خلاصه مباحثه علمی: انیشتین یهودی الاصل کتابی دارد به نام "دنیایی که من میشناسم" در آن میگوید: تورات را خواندم، انجیل را خواندم، کتب زرتشت و بودا را خواندم، خدایی را که این کتب معرفی میکنند خدا نمیدانم... پس تفکر او فرادینی است و بدون هیچ آیه و روایتی خدا را شناخته است تفکر ما نیز باید فرادینی باشد اما ...
نام کارگروه: نهج البلاغه تاریخ: 9/11/95 مطالب مورد بحث: مروری بر جلسه اول هم اندیشی حکمت 28 نهج البلاغه کتاب انسان 250 ساله قسمت
خلاصه مباحثه علمی: انیشتین یهودی الاصل کتابی دارد به نام "دنیایی که من میشناسم" در آن میگوید: تورات را خواندم، انجیل را خواندم، کتب زرتشت و بودا را خواندم، خدایی را که این کتب معرفی میکنند خدا نمیدانم... پس تفکر او فرادینی است و بدون هیچ آیه و روایتی خدا را شناخته است تفکر ما نیز باید فرادینی باشد اما ما چون از کودکی همیشه در پاسخ سوالات و تحیرمان ، خدا را شنیده ایم و آیات و روایات فراوانی از بر هستیم زود به نتیجه می رسیم و نمی توانیم خوب تفکر کنیم / پس باید تفکر فرادینی را تمرین کنیم و استمرار داشته باشیم. مطمئنا با یک یا چند بار تفکر کردن نمی توان به یقین رسید سایر مطالب: حکمت 28 : برترین پارسایی (اخلاقى ، معنوى) وَ قَالَ [علیه السلام] أَفْضَلُ الزُّهْدِ إِخْفَاءُ الزُّهْدِ . و درود خدا بر او ، فرمود : برترین زهد ، پنهان داشت زهد است ! - این سخن اشاره به برنامه اى است که زاهدان ریایى براى جلب قلوب مردم انتخاب مى کردند; لباس هاى ساده و مندرس و گاه از کرباس و خانه اى محقر و طعامى بسیار ساده براى خود برمى گزیدند تا مردم به آنها اقبال کنند و گاه آنها را مستجاب الدعوه پندارند و از این طریق مقامى در اجتماع پیدا کنند و یا اموالى را پنهانى گرد مى آوردند. - زاهد واقعى آن کس نیست که به سراغ دنیا رفته، ولى چون آن را به چنگ نیاورده ناچار لباس زهد به خود پوشیده است. زاهد واقعى کسى است که دنیا به سراغش آمده و او آن را نپذیرفته و زندگى زاهدانه را بر نعیم دنیا ترجیح داده است. - امیر مؤمنان على(علیه السلام) در تفسیر زهد از آیه شریفه (لِکَیْلا تَأْسَوْا عَلى مَا فَاتَکُمْ وَلا تَفْرَحُوا بِما آتاکُمْ)استفاده کرده است و مى فرماید: «تمام زهد در دو جمله از قرآن آمده است، خداوند سبحان مى فرماید: بر گذشته تأسف نخورید و نسبت به آنچه به شما داده است دلبند و شاد نباشید». - اگر سؤال شود چگونه مى توان زاهد بود و زهد را پنهان کرد در پاسخ مى گوییم: شخص زاهد باید در مجامع مانند دیگران رفتار کند; مثلاً اگر سر سفره اى است که غذاهاى مختلف در آن است مقدارى از هر کدام تناول کند نه این که همه غذاها را کنار بزند مثلا به نان و پنیرى قناعت نماید و از نظر لباس، لباس ساده معمولى بپوشد نه لباس غیر متعارف زاهدانه و به این ترتیب مى تواند در باطن زاهد باشد و در ظاهر فردى معمولى. - هر گاه زاهد به زهدش افتخار کند و آن را اظهار نماید در واقع زاهد نیست، چرا که دلبستگى به زهد و افتخار به آن و جلب نظر مردم از این طریق خود عین رغبت در دنیا و بر ضد زهد است.
?? @tafakor_dar_nahjolbalagheh [ شنبه 95/11/16 ] [ 7:0 عصر ] [ کارگروه نهج البلاغه ]
[ نظرات () ]
|
||
[ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |